عرق شیرین بیان

مختصری درباره ی عرق شیرین بیان

شیرین بیان گیاهی خودروه و کمتر بصورت کشت شده تولید می شه. برگ های این گیاه بصورت مرکبه و از 4 تا 7 برگ و یک برگچه پایانی رشد می کنن. برگهای این گیاه بخاطر ترشح شیره چسبناکن. ریشه ی این گیاه دارای ترکیبی به نام گلی سیریزینه که پنجاه برابر از شکر شیرینتره.

این گیاه دارای گل هایی به رنگ های ارغوانی، زرد یا بنفش یا آبی مایل به سفیده و میوه‌ای با 5 تا 6 دانه ی مایل به قهوه‌ای داره. از تمامی اندام های گیاه، ریشه و ساقه زیرزمینی اون مصرف دارویی دارن.

عرق ریشه ی شیرین بیان، آب یا عصاره ی خالص ریشه و ساقه های زیر زمینی گیاه شیرین بیانه که با روش تقطیر آب به دست میاد، در طب سنتی این عرق طبعی گرم وخشک داره و ترکیباتی همچون اسید گلی سیریزیک، کومارین، فلاوین، روغنهای فرار و استرول های گیاهی در خود داره.

در طب سنتی از این عرق برای درمان انواع سرفه ها، رفع اسپاسم تورم، برونشیت، روماتیسم، ورم مفاصل و همچنین مسکن التهابات پوستی استفاده می کردن.

میزان مصرف:

برای میزان و مقدار مصرف عرق شیرین بیان روال در سنین مختلف متفاوته، بزرگ سالان باید روزی سه مرتبه و هر بار یک فنجان عرق شیرین بیان مابین وعده های غذایی میل کنن، میزان مصرف این عرق در کودکان هم روزی سه بار و هر بار نصف فنجان از این عرق مابین وعده های غذا میل کنن.