دمنوش به و دارچین موثر در درمان سرماخوردگی

بعد از گفتن مطالبی درباره ی به و دارچین، به دمنوش به و دارچین می پردازیم:

بررسی مختصر دمنوش به و دارچین

با نگاهی گذرا به دورو برمون و محیط هایی که سر می زنیم چه محیط کاری و چه محیط خونوادگی می بینیم که همه دارن از دمنوش ها استفاده میکنن، افرادی اون رو جایگزین چای و قهوه های کافئین دار کردن و گروهی بصورت تفننی برای کلاس گذاشتن دمنوش می نوشن، البته هستن افرادی که به توصیه ی دوستان یا پزشکان روزانه و طی دوره های درمانی از دمنوش برای خواص داروییش استفاده می کنن.

این روزا روی میز کار خیلی از افراد، تی بگ دمنوش های مختلف هست، تو آشپزخونه که دیگه پای ثابت نوشیدنی ها شده، حتی توی کافه ها و قهوه خونه های سنتی هم دمنوش ها جای خودشون رو باز کردن، قدیما چون داروهای شیمیایی کمتر بودن مردم سعی می کردن با میوه ها و گیاهان دارویی حتی المقدور بیماری ها و مشکلاتشون رو رفع کنن.

میوه های زیادی بودن که صرفاً بخاطر خواص زیادشون استفاده می شده، مثلا میوه ی به چون گوشت سفت و سنگینی داشت مردم کمتر به صورت خام می خوردنش، ولی چون از خواص داروییش باخبر بودن اون رو بصورت دمنوش، جوشونده یا میوه خشک مصرف میکردن، از دونه ی به یا همون بهدونه عصاره می گرفتن و برای رفع سرما خوردگی، گلو درد و سرفه استفاده می کردن، برگ و گل های به رو خشک می کردن و برای شستشوی زخم ها و رفع ورم و پف چشم استفاده می کردن.

با پیشرفت امکانات یاد گرفتن ازش مربا درست کنن و فرآورده های بیشتری ازش بگیرن، امروزه هنوز هم به بصورت میوه ی روتین مصرف نمی شه و فقط جهت تهیه ی فرآورده و یا خواص دارویی بصورت دمنوش یا جوشونده استفاده می شه، که این به نظر من اجحافی در حق به و یه نوع ظلم به بدن خودمونه.

 به میوه ی خیلی مفید و پر خاصیتیه، در کتاب های مقدس اسلامی و مسیحی خیلی به مصرفش توصیه شده و امیدوارم این میوه راه خودش رو تو لیست غذایی و مصرفی همه پیدا کنه.

اگه بخوام از دارچین و تاثیراتش روی خوراک و نوشیدنی هامون براتون بگم باید برگردم به دوران قدیمی و بگم که قوری چای خیلی از خونواده ها عطر و طعم دارچین رو هنوز یادشونه، اون وقتا مادرا یا مادر بزرگامون جلوی سماورای ذغالیشون نشسته بودن و برای کسی که خونشون میومد چای های خوشرنگ با عطر و طعم هل و دارچین می ریختن، برای بقول خودشون چاییدنامون و عفونت های گلو دارچین همیشه مهیا بود و ازش استفاده می کردن.

این روزا از اون لحظه های خوب فقط خاطرات و عطر و طعم دارچین به یادگار مونده، دارچین بخاطر خواص بی نهایتش از گذشته تو سبد مصرفی خونواده بوده و هنوز هم بعنوان داروی جایگزین و مصارف خوراکی، بهداشتی و حتی دارویی توی راس ادویه هاس و روز به روز هم داره به کاربرداش اضافه میشه، خواصی همچون ضد باکتری بودن، ضد التهاب بودن، دفع سموم، بهبود سلامت قلب و مغز، چربی سوزی و تنظیم دیابت همه و همه ویژگی منحصربفرد دارچینه.

خواص دمنوش به و دارچین

دمنوش به برای بیماری های التهابی روده مفیده.

دمنوش به حاوی مقادیر زیادی ویتامین Cیه، ویتامین C خواص ضد آلرژی داره و روده رو تقویت می کنه، پس دمنوش به در کنترل بیماری های روده می تونه موثر باشه.

دمنوش به باعث کاهش وزن میشه.

به و فرآورده های اون دارای کالری کم و فیبر زیادن، جذب پایین کالری و همچنین فیبر زیاد باعث متابولیسم و چربی سوزی بدن میشه، در نتیجه حجم چربی کاهش یافته و بدن لاغر میشه.

دمنوش و عصاره ی به برای رفع حالت تهوع و استفراغ مفیده.

دمنوش به با ترکیبات گیاهی مغذی باعث رفع حالت تهوع و همچنین استفراغ های شدید میشه، این خاصیت به آنتی اکسیدان های موجود در به و دمنوش اون بر می گرده.

دمنوش به پایین آورنده ی فشار خونه.

پتاسیم از آسیب شریان ها جلوگیری و سطوح فشار خون رو متعادل می کنه، دمنوش به دارای مقادیر فراوان پتاسیمه.

دمنوش به سطح کلسترول بدن رو متعادل می کنه.

دمنوش به با داشتن ترکیبات آکسیدانی میزان کلسترول بدن رو تنظیم و کلسترول های بد و مضر رو از بین می بره.

دمنوش دارچین سرشار از آنتی اکسیدانه.

دمنوش دارچین، مانند بسیاری از دمنوش های گیاهی دیگه، دارای آنتی اکسیدان هاییه که برای سلامتی مفیدن، پوست درخت دارچین حاوی کاتچین و پروسیانیدینه که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستن، این آنتی اکسیدان ها بدن رو در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد محافظت می کنن.

دمنوش دارچین قلب رو سالم نگه می داره.

آنتی اکسیدان ها و ترکیبات ضد التهابی موجود در دمنوش دارچین ممکنه به جلوگیری از ابتلای مشکلات قلبی ناشی از کلسترول بالا و تری گلیسیرید کمک کند.

دمنوش دارچین سیستم ایمنی بدن رو تقویت می کنه.

مطالعات نشان می دن که دارچین می تونه رشد و گسترش باکتری ها از جمله سالمونلا و کاندیدا آلبیکنس رو مهار کنه. این دمنوش دارای خواص ضد باکتریاییه که می تونه به از بین بردن باکتری هایی که باعث ایجاد بوی بد دهان می شن و همچنین رفع سرماخوردگی و آنفولانزا کمک کنه.

دمنوش دارچین باعث رفع التهابات می شه.

یک مطالعه منتشر شده در Food & Function نشون داد که ترکیباتی به نام سینام الدهید در دارچین خواص ضد التهابی به دمنوش می ده و اون رو به یه داروی ضد التهاب تبدیل می کنه.

دمنوش دارچین ممکنه باعث سلامت مغز بشه.

یک مطالعه در مجله ی معروف بیماری آشکار ساخت، که دارچین علایم بیماری آلزایمر رو مهار می کنه، از جمله ی این علایم تاوه، تاو پروتئین های ناقصیه که باعث زوال عقل و ایجاد سیگنال های شیمیایی نادرست در مغز می شه.

اطلاعات درمانی به و دارچین

به حاوی ترکیبات مهمی هم چون تانن، پکتین، انواع قندها، موسیلاژ، انواع ویتامین ها و بصورت زیاد ویتامین A,B,C، پتاسیم و اسیدهای آمینه ی آزاد، مس، سلنیوم، روی، فسفر، کلسیم، آهن و منیزیمه. ارزش تغذیه‌ای بالایبهاون رو به میوه‌ای پرخاصیت و مفید تبدیل کرده.

دارچین دارای ترکیبـاتی همچون کومـارین، رزین، سـینامیک اسید، فلانـدرن وسـافرول، ترکیبـات ترپنی مثل لیمونن و لینالول، ترانس سینام آلدهیـد، ترکیبات فنلی مانند اوژنـول، تانن، ترکیبات فنیـل پروپـانی مثـل هیدروکـسی سـینام آلدهیـد و چند ترکیب دیگه که دارچین رو ادویه ی سالم و پرمنفعتی کرده.

بخش های مورد استفاده به و دارچین

میوه ی به بصورت خام یا پخته که در اصطلاح بهش مربا میگن قابل استفاده س، فرآورده های دیگه ای مث کمپوت و چیپس خشک به موجوده. بهدانه رو میتونین بصورت جوشونده و دمنوش استفاده کنین.

برگ درخت به رو بصورت جوشونده مصرف می کنن به این صورت که ۳۰ گرم برگ درخت به رو در یک لیتر آب‌جوش ریخته و مدت چند دقیقه می جوشونن. شکوفه و گل به برای دمنوش کاربرد داره. از به روغن می گیرن که خاصیت دارویی داره.

تنها قسمت مورد استفاده ی دارچین پوست اونه که هم بصورت تکه های سالم و هم پودر شده مورد استفاده قرار می گیره.

کاربرد به و دارچین در طب سنتی و اسلامی

در طب قدیم و سنتی برای بهِ شیرین، طبعی گرم و تر و بهِ ترش طبیعت سرد و خشک ذکر کردن و خواصی همچون نرم کننده ی سینه، رفع اختلالات گوارشی، درمان سرفه، تقویت کننده ی قلب، ادرارآور، رفع چشم درد، بهبود زخم ها، التهاب مفاصل، بهبود زخم نوک پستان و مقوی معده برشمردن.

همچنین از اون در بند آوردن خونریزی، رفع تنگی نفس، درمان اسهال های ساده و خونی، درمان بواسیر و موارد دیگه ای استفاده می کردن. در طب اسلامی جویدن به برای خوشبو کردن دهان توصیه شده.

طب سنتی دارچین رو دارای طبعی گرم و خشک می دونه و برای اون خواصی همچون رفع درد مفاصل، آسم، برخی سرطان ها، اسهال، مشکلات قلبی، بی خوابی، گرفتگی عضلانی و بهبود زخم در نظر گرفتن، در طب سنتی هند برای درمان استفراغ، تهوع، بوی بد دهان و دندان درد از دارچین و دمنوش اون استفاده می کردن.

در طب اسلامی دارچین داروی رفع کچلی با منشا قارچی، زکام، گوش درد، درد رحم و مشکلات قاعدگی در خانم ها، یرقان و رطوبت معده ذکر شده.

نحوه ی استفاده از به و دارچین

میوه ی خام به رو به همراه سالاد میوه جات دیگه مصرف کنین، میوه ی به رو با شکر پخته و مربا درست کنین، بهدانه رو پودر کرده یا بصورت سالم در آب ریخته و از اون جوشونده یا دمنوش درست کنین، پودر بهدانه رو به میزان یه قاشق چای خوری به ۲۰۰ میلی لیتر آب اضافه، پس از ۲۰ دقیقه صاف و یک فنجون از محلول لزج اون رو در سه وعده ی غذایی در طول روز مصرف کنین.

دم کرده ی دارچین، یه قاشق چای خوری از پودر دارچین رو درون ۲۰۰ میلی لیتر آب جوش ریخته و پس از ۲۰ دقیقه یک فنجون از اون رو بعد از وعده های غذایی بنوشین.

تنتور دارچین؛ ۲ گرم پودر رو با ۱۰۰ میلی لیتر اتانول ۷۰ درجه ترکیب و پس از ۴۸ ساعت محلول حاصل رو صاف کنین، در هر مرحله استفاده ۴-۲ قطره از اون رو مورد استفاده ی خوراکی و موضعی قرار بدین.

پودر یا تکه ی دارچین سالم رو به قوری حاوی آب جوش اضافه کنین و اون رو به عنوان دمنوش با گیاهان دارویی یا دمنوش میوه های دیگه مصرف کنین.

مضرات استفاده ی بیش از حد دمنوش به و دارچین

مصرف به در کل منع مصرف نداره، ولی برای زنان باردار و شیرده مصرف باید با احتیاط باشه، اگه به مقدار توصیه شده استفاده بشه عارضه ای نداره ولی در استفاده ی بیش از حد اون بخاطر وجود ماده ای به نام سیانیوریک ممکنه مسمومیت ایجاد کنه، همچنین بخاطر وجود سیانید در دانه ی به ممکنه مشکلات گوارشی پیش بیاد.

مصرف دارچین در مقادیر توصیه شده بدون عارضه و بی خطره، ولی در افرادی که به دارچین حساسیت دارن ممکنه واکنش های آلرژیک ایجاد کنه، پس باید با احتیاط مصرف بشه. مصرف بیش از حد دارچین ممکنه زخم دهانی و سوزش گلو ایجاد کنه، هم چنین بخاطر وجود ماده ای به نام کومارین اگه استفاه ی نادرست مداوم باشه ممکنه مسمویت ایجاد کنه.

نکات کلیدی و مهم درباره ی به و دارچین

• دانه‌ی به را هرگز نجویید، چون باعث تولید اسید خطرناکی به نام سیانیوریک میشه.
• ایران ۷۵ درصد به دنیا رو تولید می کنه.
• با غذاهای چربتون به رو به عنوان سالاد یا بصورت پخته سرو کنین، مانع جذب چربیها در بدنتون میشه.
• در صنعت عطر سازی به یکی از موارد خیلی کاربردیه.
• برای رفع بوی بد عرق بدنتون مکرر به بخورید.
• دارچین رو در زبان عربی دارصین می گن.
• چینی های باستان از دارچین ضمادی برای رفع کچلی می ساختن.
• دارچین پودر شده رو تا یک سال میشه مصرف کرد.
• برای جلوگیری از کپک زدگی مواد غذایی از دارچین یا بسته بندی های دارچین دار استفاده کنین.
• در گذشته سلمانی ها به مشتری هاشون چای دارچین می دادن.

اطلاعات عمومی به و دارچین

به

به درختی برگریز از خانواده ی گل سرخیان (Rosaceae) و گروه مصرفی ضد التهاب ها و میکروب کش هاست، ارتفاع اون به ۵ تا ۸ متر می رسه و تاج و برگهای اون به شکل افقی ۴ تا ۶ متر فضا رو اشغال می کنه، طول هر برگش بین ۵ تا ۱۱ سانتی متره و سطوح برگ با کرک های سفید پوشانده شده، گلهای اون سفید و صورتی و هر گل دارای ۵ گلبرگه.

میوه ش شبیه سیب و در انواعی شبیه گلابیه، میوه ی کال سبز رنگ و کرکدارن ولی به هنگام بلوغ و رسیدن رنگشون زرد طلایی و از کرک هاشون کاسته میشه، اسم علمیش Cydonia Oblonga، انگلیسیش Quince و در فارسی به اسم به معروفه.

دارچین

درخت کوچک و همیشه سبزی از خانواده ی برگ بوئیان و گروه مصرفی ضد میکروب ها و ضد اختلالات گوارشیه، ارتفاع اون به چیزی مابین ۵ تا ۱۲ متر می رسه و پوست درخت به رنگ قهوه ای روشن و به صورت ورقه های حلقه ای نازک و پیچ خورده دیده میشه.

برگهای درخت تخم مرغی، متقابل و به رنگ قرمز که نهایتاً سبز رنگ می شن، گل هایی با رنگ سبز روشن که درون پانیکول های منفرد انتهایی قرار دارن. اسم علمیش Cinna Momum Verumه، در انگلیسی اسمش Cinnamon و در فارسی بهش دارچین میگن.

تاریخچه ی کلی و محل رویش به و دارچین

به درختیه که میگن از شرق سرچشمه گرفته، احتمالا از ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کشت می شده، در منطقه ی کرت و بیشتر در شهر سیدن این درخت کشت می شده که به همین خاطر به اسم Cydonia معروف شده. شارلمانی دستور داده بود که در هر باغ یک درخت به کاشته بشه.

عروس های یونانی هنگام عروسی تاجی از به رو به نشانه ی باروری و برکت بر سر می ذاشتن، قبل از ورود به حجله یک به می خوردن تا دهانشون خوشبو باشه، یونانیان برایشان آفرودیت مقدس بود و معتقد بودن آفرودیت هر وقت بیاد با خودش به میاره پس به رو هم همونقدر مقدس می دونستن.

دارچین جزو اولین ادویه هاییه که در دوران باستان معامله می شد، کتاب های بسیاری از دارچین اسم برده و در مورد خواص اون نوشتن، کتاب های مقدس عبری و کانامون، همچنین ضرب المثل ها و اشاراتی هم برای دارچین در انجیل اومده.

دارچین در دنیای باستان خیلی ارزشمند بود بطوریکه با طلا و عاج هم رده حساب می شد، دارچین بخاطر ارزش بالاش هدیه ی مناسبی برای پادشاهان اون زمان بود. درخت دارچین برای اولین بار در جنوب هند (سیلان) شناخته و استفاده شد، بعد از اون بازرگانان عرب دارچین رو به مصر بردن و بعد از مصر قایق های اندونزیایی اون رو به شرق آفریقا منتقل کردن.

در آغاز قرن ۱۶ پرتغالی ها وارد سیلان در جنوب هند شده و انحصار دارچین رو به دست گرفتن، بعدها بخاطر دارچین دعواها و جنگ هایی شکل گرفت، بعد از پایان یافتن انحصار دارچین به دست کشورهای مختلف دارچین در همه جای دنیا گسترش یافت. امروزه دارچین در دو نوع یافت میشه، دارچین سیلان که همون دارچینه اصیله و دارچین چینی یا کاسیا که در چین تولید میشه و کیفیت سیلان رو نداره.

محل رویش به و دارچین

درخت به بومی منطقه ی قفقاز، جایی ما بین ایران و قزاقستان امروزیه، ولی در خصوص منشا دقیق اون مستندات دقیقی ارائه نشده، امروزه به در سراسر دنیا کشت میشه ولی بیشتر در کشورهایی مث نیوزیلند، آرژانتین، فرانسه، یونان و ایران به صورت زیاد و گسترده کشت و تولید میشه.

دارچین در اصل بومی منطقه ی سریلانکا در جنوب هنده، البته دارچین چینی هم داریم که بومی جنوب چینه و بیشتر در چین تولید میشه. بطور کلی و فراوان دارچین در هند، چین، اندونزی و ویتنام تولید و پرورش داده میشه، ایران با وجود اقلیم چهار فصل در رشد و تولید دارچین هنوز موفقیت چندانی کسب نکرده و دارچین مورد نیاز خودش رو از طریق واردات فراهم می کنه.

خرید عمده دمنوش های گیاهی

در بحث تهیه و خرید دمنوش گیاهی، باید به این نکته توجه داشته باشین که چه گیاهانی رو به عنوان دمنوش می خرید و آیا واقعا خالص و سودمند هستن یا نه؟ با خرید عمده دمنوش های گیاهی و میوه ای از مجموعه ی ما می تونین اطمینان داشته باشین که کل دمنوش های تولیدی دارای خلوص و کیفیت بالایی هستن. برای سفارش هر گونه دمنوش با ما در ارتباط باشین.